Nauczanie kształtujące.




Technika świateł w ocenianiu kształtującym w klasie 2
W klasie 2 szkoły podstawowej coraz częściej stosuje się ocenianie kształtujące, które pomaga uczniom świadomie uczestniczyć w procesie uczenia się. Jedną z ciekawych i skutecznych metod jest technika świateł, wykorzystująca kolorowe kubeczki: zielony, żółty i czerwony.
Każdy uczeń ma zestaw trzech kubeczków:
-
zielony oznacza: „Wszystko rozumiem, mogę pracować samodzielnie”,
-
żółty – „Nie wszystko jest jasne, potrzebuję jeszcze trochę pomocy”,
-
czerwony – „Nie rozumiem, potrzebuję wyjaśnienia”.
Podczas lekcji uczniowie ustawiają na ławce kubeczek w kolorze, który najlepiej pokazuje ich stopień zrozumienia tematu. Nauczyciel, obserwując kolory w klasie, może szybko zorientować się, kto potrzebuje wsparcia, a kto może przejść do kolejnego zadania. Dzięki temu nauka staje się bardziej indywidualna i dostosowana do potrzeb każdego dziecka.
Technika świateł uczy dzieci samooceny, odpowiedzialności za własne uczenie się oraz otwartej komunikacji z nauczycielem. Kolorowe kubeczki sprawiają, że metoda jest dla drugoklasistów prosta, zrozumiała i atrakcyjna.
Stosowanie tej formy oceniania pomaga nie tylko nauczycielowi w monitorowaniu postępów, lecz także uczniom – w rozwijaniu umiejętności mówienia o swoich trudnościach i sukcesach. Dzięki temu atmosfera w klasie sprzyja nauce, współpracy i wzajemnemu zrozumieniu.
Metoda zielonego długopisu w ocenianiu kształtującym
W klasie 1 uczniowie po raz pierwszy zetknęli się z ocenianiem kształtującym, które wspiera ich rozwój i pomaga zrozumieć, czego już się nauczyli, a nad czym jeszcze powinni popracować. Jednym z elementów tej metody jest „zielony długopis”, który stał się ważnym narzędziem w codziennej pracy nauczyciela.
Tradycyjnie błędy w zeszytach poprawia się czerwonym kolorem. W ocenianiu kształtującym zamiast skupiać się na pomyłkach, nauczyciel podkreśla to, co uczeń zrobił dobrze – właśnie zielonym długopisem. Zielony kolor symbolizuje pochwałę, sukces i motywację do dalszej pracy. Dzięki temu dziecko z radością zagląda do swojego zeszytu, ponieważ widzi, co mu się udało, a nie tylko to, co wymaga poprawy.
Metoda ta doskonale sprawdziła się już w klasie pierwszej, dlatego jest kontynuowana w klasie drugiej. Uczniowie są już do niej przyzwyczajeni i potrafią samodzielnie zauważyć swoje mocne strony. Wspólnie z nauczycielem analizują swoje prace, rozmawiają o postępach i wyznaczają cele na kolejne tygodnie nauki.
Zielony długopis wspiera pozytywne podejście do oceniania, rozwija umiejętność samooceny i buduje pewność siebie u uczniów. Dzieci uczą się, że błędy są naturalnym elementem nauki, a najważniejsze jest zauważanie postępu i cieszenie się z własnych osiągnięć.
Dzięki tej metodzie w klasie panuje życzliwa atmosfera sprzyjająca nauce, a uczniowie chętniej podejmują nowe wyzwania. „Zielony długopis” to prosty, a zarazem niezwykle skuteczny sposób na wspieranie młodych uczniów w drodze do samodzielności i sukcesu edukacyjnego.

Pochwałozbieracz – sympatyczny pomocnik w ocenianiu kształtującym
W klasie 2 zagościł niezwykły gość – stworek Pochwałozbieracz. To wesoła postać, która pomaga uczniom w nauce samooceny i rozwijaniu świadomości własnych osiągnięć. Każde dziecko wkleiło swojego Pochwałozbieracza do zeszytu, aby mógł zbierać pochwały za codzienny wysiłek, starania i sukcesy w nauce.
Pochwałozbieracz jest elementem oceniania kształtującego, które koncentruje się nie na stopniach, ale na wspieraniu ucznia w procesie uczenia się. Dzieci samodzielnie zapisują przy stworku to, co udało im się zrobić dobrze — np. „ładnie pisałem”, „uważnie słuchałam”, „pomogłem koledze”. Dzięki temu uczą się refleksji nad własną pracą, zauważania postępów i doceniania swoich mocnych stron.
Ta prosta, a zarazem pomysłowa metoda wzmacnia motywację wewnętrzną uczniów. Pokazuje, że każdy, nawet najmniejszy sukces, ma znaczenie i zasługuje na pochwałę. Stworek staje się przyjacielem dziecka w nauce – zachęca, dodaje odwagi i pomaga uwierzyć we własne możliwości.
Pochwałozbieracz sprawia, że ocenianie staje się radosnym i pozytywnym doświadczeniem. Dzieci chętniej podejmują nowe wyzwania, a w klasie panuje atmosfera wsparcia i życzliwości. To doskonały przykład, jak w prosty sposób można łączyć zabawę z nauką oraz rozwijać w najmłodszych umiejętność samooceny i poczucie sprawczości.

